vdh-online.nl

VDHO BEST ALBUMS 2019

Nick Cave & The Bad Seeds - Ghosteen
Bruce Springsteen - Western Stars
Lukas Nelson and Promise of the Real - Turn Off The News (Build A Garden)

VDHO BEST CONCERTS 2019

Neil Young + Promise of the Real @ Ziggo Dome 10-07-2019
Blackberry Smoke @ Ribs & Blues Festival Raalte 08-06-2019
Eric Gales @ H.I.B.F Grolloo (Holland) 15-06-2019

Geen hysterische zang, gierende gitaren en snerpende violen maar synthesizer en sombere pianopartijen bepalen het nieuwe album vol verdriet van Nick Cave. Ook het negentiende studio(solo)album van Bruce Springsteen wordt bepaald door subtiele pianoklanken en strijkers met filmische arrangementen. Maar klinkt vertrouwd door de akoestische gitaar, banjo en The Boss zijn onmiskenbare vocalen vol overgave in melancholische stemming. Promise Of The Real baarde vooral opzien als begeleidingsband van Neil Young. Maar in Lukas Nelson, de zoon van Willie, hebben ze zelf een meer dan capabele bandleider/songwriter/zanger en gitarist in huis. Wat wederom heeft geresulteerd in een heerlijk in het gehoor liggend country-rock album.

Met diezelfde Promise of the Real als begeleidingsband fikste de 73-jarige Neil Young het in de ZiggoDome weer om met een gedegen setlist en een bijna perfect optreden zijn trouwe fans te verwennen. Blackberry Smoke uit Atlanta, Georgia is één van de beste live gitaarbands van dit moment. Want veel gevarieerder en uitgebalanceerder als dat Blackberry Smoke hun optreden gaf in Raalte kan een festival gig niet zijn. Vette uptempo rockers, melodieuze midtempo songs en semi-akoestische ballads werden vakkundig in een BS southern rock jasje gehesen in perfect passende snit. Met zowel rock ‘n roll, blues, country als gospel invloeden [lees hier mijn interview met BS]. Voor ruim 13.000 bezoekers in Grolloo toonde Eric Gales uit Memphis Tenessee zich een geweldige bluesrockgitarist én performer. Wat mij betreft hét hoogtepunt van HIBF19. Goeie runners-up bij de live concerten waren uit de USA Hollis Brown in de Kroepoekfabriek Vlaardingen 28-09-2019 en natuurlijk De Ruben Hoeke Band feat. Jan Akkerman 05-10-2019 tijdens het 10-jarige jubileum in onze eigen Muziekzolder Maasdijk! Op naar hopelijk weer een fantastisch 2020… happy new year of music and joy! Giel.

Eind jaren zeventig dook hij ineens op in het clubcircuit, daar waar wij kwamen om onze helden The Wild Romance, Phoney & the Hardcore of New Adventures live te kunnen aanschouwen. Een vreemde snoeshaan in de ogen van wijsneuzige pubers zoals wij. Maar, afkomstig uit Rotterdam en dus oké. Zo redeneerde wij toen. Hij redeneerde anders. Vooral hard en snel, in alle opzichten. Rechtvoorzunraap en strakintpak. Eigenlijk verwoordde en wás hij (bijna) alles wat onze idolen in hun bandnaam hadden: wild, romantisch, (niet)nep, nieuw en avontuurlijk.

Ergens in de jaren tachtig stond ik met de bundel Modern passé (De Bezige Bij, 1984) oog in oog met hem. ‘Wat motter in?’ vroeg hij met die bekende natte t die hij de hele avond al in zijn theatershow gebezigd had. ‘Uh, doe maar: voor Ari(e)’ antwoordde ik. Dat leek me wel leuk, want zo heette zijn pasgeboren dochter maar óók mijn vader, voor wie het boekje bestemd was (bedacht ik daar ter plekke). En in de jaren negentig ging hij optreden met onze held Herman Brood en met collega-dichter Bart Chabot. De cirkel was rond. Dachten we. Niets was minder waar, de cirkel werd alsmaar groter. In 1992 verscheen de verhalenbundel Jazz bij De Bezige Bij. Attenoje! Alles kwam ineens samen. Moest ik dan echt eerst 30 jaar geworden zijn om ook deze muziek te kunnen snappen? Blijkbaar.

In april 2015, op zijn zeventigste jaar, bevond hij zich wederom in goed gezelschap op het podium. Weer stond ik oog in oog met hem. Dit keer iets langer en nu mocht ik hem vragen stellen. Want als het ging om het verkondigen van de religie ‘Jazz’, luisterde ik eerbiedig toe. Ook het Deeldeliers liveoptreden die avond werd een heuse jazzparty. Ik eindigde mijn interview en review met de zin: ‘Deelder leeft door! En dat doettie nog lang.’

Op 24 november 2019, gaf Deelder nog een groot feest ter ere van zijn 75ste verjaardag in de Doelen in Rotterdam. Maar vandaag, 19 december 2019, is de Rotterdamse dichter overleden. Hij was uniek, karakteristiek met trouw publiek. Op het Rotterdamse stadhuis hangt de groen-wit-groene stadsvlag halfstok. Bij Deelders favoriete voetbalclub Sparta hangt de clubvlag eveneens in rouwstand. Feyenoord heeft de Kasteelclub sterkte gewenst met het verlies en prijst hem als “een groot Rotterdammer”.

En ik? Ik kon niet anders doen dan in een opwelling een eerbetoon te schrijven aan mijn grootste poëtische inspiratiebron. Jules bedankt.

Weer een artiest dood

Mijn God
En straks
Dan
Gaat de rest
Mick, Keith,
Bruce, Jan
En dan?
Hoe zullen we
Dan
Weer treuren?
Het zal
Eeuwig
Blijven gebeuren
‘t Blijft rot.

[GvdH - verschijnt voorjaar 2020 in een nieuwe ZKV bundel]

Lees ook: De Deeldeliers interview en jazzparty review ft. Jules Deelder & Bas van Lier

… AND A HAPPY 2020!

Sinterklassfeest 2019 …

[plaatjes draaien… de ideale Sinterklaasavond ]

Vinyl junkie

Het tikt en het kraakt, is statisch geladen
draait rond en rond, van moment tot moment
‘t versleet bij mij, wel tig nieuwe naalden

O Vinyl, oh Vinyl, wat ben je kwetsbaar

Tastbaar - te ruiken - te koesteren - te horen
met de koptelefoon - half over mijn oren
of ruimtelijk - denderend - uit de speakers
trommelvlies tergend, oorstrelend, draaibaar

O Vinyl, oh Vinyl, wat ben je kwetsbaar

Soms raar - roterend - rustigjes - ruisend
maar ik bezit er - nog zéker wel duizend
royale elpees - romantische - retro dingen
en hitsige singles, tweezijdig afspeelbaar

Het tikt en het kraakt, is bijna versleten
draait rond en rond, ik stel ze op de proef
voor ’t gevoel is dit, mijn zwarte geweten

Maar Vinyl, oh Vinyl, jij bent gewoon
- één - té gekke - groef

[uit: Opgepakte Draden ©2016]

Expositie ‘Kruisbestuiving - kunst & poëzie’ is een initiatief van Schrijvers tussen de Kassen en Kunsthuis18. Vandaag mocht ik als een van de STDK-leden eigen gedichten voordragen bij schilderijen van Ap Heus en Marco Bronswijk (zie de teksten hieronder). De expositie is nog iedere zaterdag en zondag te bewonderen t/m zondag 15 december 2019 in Kunsthuis18 te Naaldwijk 🎨🗣📝👍🏽

Sonnet voor de dilettant

Waarde is belangrijker dan succes.
Hij die c r e a t i v i t e i t doorziet
Realiseert zich: echtheid leer je niet,
Op de muziekschool of in schilderles.

Geen artiest tolereert r e a l i t e i t.
Hij ziet langs zijn kwast in ‘t avondrood
Veel meer - dan een dobberende boot.
Het geestesoog van g e n i a l i t e i t.

A l t ij d op zoek naar die ultieme toon,
Penseelstreek, materiaal of frasering,
Doorbreekt hij een saai levenspatroon.
Gedreven door passie doet hij z’n ding,

Voor een habbekrats of ’n hongerloon,
Niet meer - dan een juiste constatering.

Golfbrekers

Reeds honderden jaren staan er
Houten golfbrekers aan de kust
Paalhoofden breken het water
De staanders behoeden de kust

Bij zeer sterke stroming gaat er
Beschermende werking van uit
Zodat de mensheid ook later
Kurkdroog al het goede beduid

Palen die schade voorkomen
Staan symbool voor ‘n open hand
Die ons steeds zou moeten leiden
Over een veilig zonnestand

Door weer en wind - en getijden.

Opening expositie ‘Kruisbestuiving - Kunst & Poëzie’ druk bezocht

Een eerste impressie van de Expositie ‘Kruisbestuiving - Kunst & Poëzie’ van Schrijvers tussen de Kassen in Kunsthuis18 Naaldwijk. De opening werd druk bezocht met ruim zestig bezoekers en de waardering was groot.

De eerste drie voordrachtskunstenaars waren Marijke van Geest, Joop Alleblas en Wil van der Helm. De muziek werd verzorgd door het Trio Tussen De Kassen. Dank allen en graag tot een van de volgende expositiedagen met voordrachten van de andere exposanten en STDK-leden (16-11-19 t/m 15-12-19).

[Trio Tussen de Kassen]

Op zaterdag 23-11-2019 mag ik zelf voordragen met gedichten geschreven bij kunstwerken van Ap Heus en en Marco Bronswijk.

[Vissersboot door Ap Heus en Golfbrekers door Marco Bronswijk met gedichten van Giel van der Hoeven]

Schrijvers tussen de Kassen’s Café de Mooie Woorden 17e editie

De november editie van Café de Mooie Woorden in de 3 Winckels in Naaldwijk was weer zeer geslaagd. Een mooie avond vol veelzijdige poëzie en verhalen, met liedjes van Marjolein Jua in het Nederlands, Frans, Engels, Arabisch en Swahili #troubadichter #STDK #poëzie #proza 💖 Hieronder een verslagje door Ton Zuiderwijk.

CAFÉ VAN DE MOOIE WOORDEN: TE MOOI VOOR WOORDEN

Wat een mooie woorden weer in het kwartaalcafé van de Mooie Woorden van Schrijvers Tussen De Kassen. Al doen namen als Cees en Piet en Jaap en Giel anders vermoeden, was dit zelfs een avond met een scala aan internationale woorden. Van Vlaams tot Zuid-Afrikaans en van Arabisch tot Swahili. Het was dan ook volop genieten voor zowel publiek als performers.

Op haar gezellige, ongedwongen manier door onze Buitengewoon Ambtenaar Dichterlijke Stand Marjoke aan elkaar gepraat, beet Cees Hol het spits af met zijn mooie proza over “Gré.” Vervolgens verwende Piet Janssen ons met zijn puike poëzie van Penelope tot Ik moet poepen en sloot Patricia Janghabadoor het eerste blok af met onder andere een heerlijke Haagse hommage. En dit Haagse kwartiertje werd nog even muzikaal verlengd door Marjolein Jua die naast een Engels en een Arabisch lied, met een loflied geïnspireerd door Marsman en een door haar op muziek gezet gedicht van Zwagerman, liet zien dat zij heel wat in haar mars heeft en met zowel Mars- als Zwagerman ook haar man staat.

Na de pauze was er even een ernstige dissonant toen Giel van der Hoeven zomaar begon met een gedicht van Ton, zodat die dacht: Ho even Giel. Maar gelukkig ging Giel al gauw verder met enige uit het leven gegrepen zeer korte verhalen, zodat dit incident weer gauw vergeten was. Vervolgens vervoerde Jaap van Oostrum ons op zijn heerlijk humoristische en toch altijd humane manier met zijn wonderbaarlijke woordspelingen, die zeker niet alleen maar Kletskoek bevatten. En daarmee plaveide hij meteen de kasseien voor onze Vlaamse gastdichter Luc Dhertefelt die ons meteen op een aantal zowel zeer spitsvondige als hilarische one-liners vergastte. Maar ook romantiek is deze Vlaamse alleskunner niet vreemd wat hij ons toonde in zijn prachtige Maan en Sterren. Een graag geziene gast derhalve.

Wat qua “zien” uiteraard nog meer gold voor Marjolein die niet alleen weer enige prachtige Nederlandstalige liedjes, maar ook weer zowel een chanson als een aanstekelijk nummer in Swahili ten gehore bracht, waarin ik enige keren de woorden “i’m a Jua” meende te herkennen. Al met al een indrukwekkende afsluiting van een tot zover zeer geslaagde avond.

Er was echter nog meer, want na een korte pauze was er ook nog open podium met Stanislaus met zijn Zuid-Afrikaanse bijna meedeiner; “Ik wil vertrek,” en een doorleefd uitgevoerde bijdrage van Ineke, alsook twee fraaie puntdichten van Jeroen Nederpelt, waarna Lia deze internationale editie toepasselijk afsloot met onder andere een tot de verbeelding sprekend gedicht over Afrika. Het was weer een bijzondere avond die wij op 13 februari, bij ons vijfjarig jubileum, niet te dunnetjes over gaan doen. Save the date.