Arjan Vermeer fotografeerde Trommelaars aan het werk… en liet ze aan het woord
“Elke drummer in mijn boek heeft wel een aspect waar ik voor val” - Arjan Vermeer
Juni 2020 - Er is een nieuw boek uit over drummers, toepasselijk TROMMELAARS genaamd! Het bevat schitterende live foto’s en verhalen van- en door drummers. Daarbij beroemde drummers zoals Cesar Zuiderwijk, en Imanishi Kleinmeulman die met The Grand East nog op het DijkRock festival in Maasdijk heeft gespeeld. Maar ook Westlandse drummers zoals Jens van der Meij, Paul Kruijswijk, Jos Zuiderwijk (Harvest Road), Ed Prins (Smokin’ Cadillac, Ratio Zero), Ronni van Elswijk (o.a. Diesel), Benny van Anrooij (44 Shakedown) en Leon van der Geest (onlinedrumles.nl). De samensteller, fotograaf en schrijver van het boek vertelt meer over het ontstaan ervan. En hij licht toe waar zijn passie voor ‘trommelaars’ vandaan komt.
Waar komt je fascinatie voor drummers vandaan?
Zoals in het boek duidelijk wordt bleek dat de meeste drummers vanaf jonge leeftijd al op van alles en nog wat zaten te trommelen, te beginnen met hun vingers. Ik heb dat ook gedaan. En zelfs nu nog, als ik stil zit bewegen mijn tenen vaak ritmisch. Ook in de muziek ligt mijn voorkeur altijd bij liedjes met veel ritme erin. Not Fade Away van de Rolling Stones met die ‘jungle beat’ van Bo Diddley daarin. Of Latin ritmes zoals bij Santana, maar ook van bijvoorbeeld van de Cubaanse groep Buena Vista Social Club. Ritme gaat bij mij altijd voor de inhoud, melodie en tekst van een liedje. Zolang er een goeie beat in zit dan heb je mij al te pakken.
En voor fotograferen?
Dat weet ik niet meer precies. Ik weet wel dat ik al op mijn 18e of zoiets graag wilde fotograferen en ik met mijn zuurverdiende vakantiewerk-geld mijn eerste spiegelreflexcamera kocht, een Pentax ME-Super! Dus ik heb het grootste deel van mijn leven fotografie als hobby gehad. Toen ik dat met een schrijvende muziekvriend in het online magazine TheBluesAlone.nl kon gaan combineren met muziek, was ik niet meer te houden. Tien jaar lang heb ik in die tijd concertfoto’s mogen maken van bekende en onbekende muzikanten. En daaronder ook al veel drummers. Die ben ik nooit uit het oog verloren. Ik merkte bij mezelf dat ik dáár uiteindelijk nog de meeste uitdaging in vond; om van een drummer een mooie foto te maken, in plaats van de zanger of van de gitarist.
[John Engels (85) aan het werk]
Hoe kwam je op het idee om het boek TROMMELAARS te maken?
Nadat ik was gestopt met het online magazine The Blues Alone? wilde ik voor mezelf een soort van overzicht hebben. En ik hou heel erg van fotoboeken, mijn kast staat er vol mee. Dus ben ik toen een boek gaan maken van de leukste en meest interessante concerten die we bezocht hadden, met de mooiste foto’s. Dat is een beetje uit de hand gelopen omdat vrienden en kennissen dat boek ook wilde hebben. Ik heb dat boek nooit officieel uitgebracht omdat je dan portretrechten e.d. van de betreffende muzikanten moet regelen. Maar na dat eerste officieuze boek had ik wel zoiets van: ‘dit wil ik in het echie doen!’ En zo langzamerhand ontstond het idee om een officieel boek uit te gaan brengen over de drummers die ik tot dan toe gefotografeerd had. Ik schatte de kans dat ik toestemming zou krijgen om foto’s te publiceren van pakweg Cesar Zuiderwijk groter in, dan dat ik die zou krijgen van bijvoorbeeld een Mick Jagger.
Hoe lang ben je met het project bezig geweest?
In eerste instantie dacht ik nogal naïef dat ik de drummers, waar ik op dat moment al foto’s van had, gewoon kon aanschrijven voor die toestemming. Met een kort vragenlijstje erbij voor een begeleidend verhaal. En dat ik dan een jaar later al een boek zou hebben. Maar al vrij snel begon dat een beetje uit de hand te lopen. Met name de Nederlandse drummers waren zó enthousiast, dat ik er allerlei ideeën, namen en contacten bij kreeg die eigenlijk ook in het boek zouden moeten komen. In eerste instantie ging ik daarin mee en ben ik ook drummers gaan fotograferen en interviewen die nog niet in mijn bestand zaten. En zo liep het project al snel een jaar uit. Zo ben ik zeker een half jaar bezig geweest om een goeie gelegenheid te vinden voor een foto van drummer Koen Herfst! En dan ontdek je dat het handig is om een bepaalde thematische opbouw in je boek te hebben. En ook daar ontstaan weer nieuwe ideeën uit. Bijvoorbeeld, om ook leerlingen en leraren in het boek op te nemen. En bepaalde events zoals “2000 drummers aan zee” van Cesar Zuiderwijk. Het heeft al met al een prachtige reis opgeleverd die van juni 2017 tot aan maart 2020 zou gaan duren. Ruim twee-en-half jaar dus! Maar toen ik het boek in maart wilde uitbrengen brak de coronacrisis uit. Mijn inschatting was op dat moment dat ik het boek het beste zou kunnen verkopen op de vele drummer-events in Nederland, zoals de Westlandse- en Zutphense slagwerkdag, Drummersdagen, HerfstFest, etc. Want een boek als TROMMELAARS verkoop je eigenlijk alleen aan echte liefhebbers. Maar al die events kwamen plotseling te vervallen. De moed zakte mij toen wel even in de schoenen moet ik zeggen. Maar na wat gesprekken met o.a. mijn drukker heb ik toch besloten om in een beperkte oplage het boek uit te brengen. En de verkoop ervan loopt nu dan eindelijk.
[2000 drummers aan zee - 9 sept. 2018]
In het boek komen zowel vrijetijds- als professionele drummers aan het woord. Was het moeilijk om ze te benaderen en te overtuigen van je doel?
Nee absoluut niet. Elke drummer reageerde eigenlijk heel enthousiast, zelfs blij dat er eens iemand was die drummers en percussionisten in de spotlights wilde zetten. Drummers die niet mee wilde doen hadden vaak ook heel persoonlijke redenen. Zo had ik een prachtige foto van een Amerikaanse drummer, samen met de zangeres van die band. Ik kende die zangeres ook, dus mijn inschatting was dat het geen probleem zou moeten zijn om van beide personen toestemming te krijgen voor publicatie. En ik had van die bewuste drummer géén andere foto! Helaas bleek die drummer niet meer op goede voet te staan met de zangeres en wilde hij absoluut niet dat die specifieke foto gepubliceerd zou worden. En in Nederland heb ik meegemaakt dat een bepaalde drummer vond dat de foto’s die ik had, geen recht meer deden aan hoe hij er nú uitzag. Dat soort dingen dus. Nu waren in dat laatste geval de foto’s ook wel gedateerd hoor, moet ik eerlijk toegeven. Maar met hem ben ik overeengekomen dat ik nieuwe foto’s mocht maken tijdens een festival. Ook in de interviews die in het boek staan waren alle deelnemende trommelaars uiterst coöperatief. Ik kreeg echt alle medewerking. Met als resultaat dat ik zo’n twintig interviews met meer dan een uur per gesprek moest uitwerken, wat dus weer zorgde voor nóg meer uitloop!
Welke ontmoeting voor dit boek was het meest bijzonder?
Oei, dat is een lastige vraag. Dat is er niet één, maar dat zijn er een paar. De fotoshoot van Brendan Buckley (de drummer van o.a. Shakira), waarbij ik tijdens de soundcheck in de Ziggo Dome het hele podium mocht gebruiken om foto’s van hem te schieten. Hij had daarbij zelfs specifiek een spot op het drumstel voor me geregeld, mooi toch. Maar ook het interview met een enthousiaste Mart Nijen Es (van Vandenberg’s Moonkings) in het parkje op een boomstam na een stomend concert in de Baroeg in Rotterdam-Zuid was bijzonder. Of met de jonge Tygo van Bekkum. Hij heeft leren drummen van zijn opa Hen, en later van zijn buurman. Maar het gesprek bij John Engels thuis, blijft mij nog wel het meeste bij. De passie die die man op zijn leeftijd (85 jaar) nog heeft voor muziek, en de carrière die hij heeft doorlopen, maakte echt grote indruk op mij. En ik mocht ook niet weg voordat hij een riedel voor mij had gedrumd waarbij ik moest raden welk liedje dat was, haha. Maar daar stopte toch echt mijn muziekkennis hoor.
[Arjan drumt - clinic bij Cesar Zuiderwijk 2019]
Heb je zelf een favoriete drummer en waarom hij/zij?
Deze sluit een beetje aan op de vorige vraag. Ik wil het ook niet ontwijken hoor, maar eigenlijk heeft elke drummer in mijn boek wel een aspect waar ik voor val. De leergierigheid, maar ook het doorzettingsvermogen van de jonge drummers, de liefde voor het vak en het dromen van grote successen van de hobbyisten, de tomeloze energie en ook talent van jonge beginnende trommelaars als Luka van de Poel, Emmanuel Afriyie, Mira Burgers, Bob Hogenelst en al die anderen. En tenslotte; de professionaliteit en vakmanschap van mannen en vrouwen als Brendan Buckley, Brian Frasier Moore, Cesar Zuiderwijk, Koen Herfst, Femke Krone, noem ze maar op. En wat hen allemaal verbindt is de onvoorwaardelijke passie die ze hebben voor de muziek in z’n algemeenheid en het trommelen in het bijzonder. En wat ze dáár allemaal voor opzij moeten zetten. Petje af.
Welke drummer had je graag voor je camera gehad maar is niet gelukt?
Uiteraard is dat Charlie Watts. The Rolling Stones is een van mijn favoriete all-time bands. Ik heb daartoe wel een poging gewaagd, kreeg zelfs contact met zijn management, maar toen waren de Stones nog op tournee in de USA. Ik heb toen té lang gewacht met opnieuw contact opnemen, want de betreffende contactpersoon bleek inmiddels niet meer voor de Stones te werken. Vette pech dus.
Wat wil je met het boek TROMMELAARS bereiken?
Mijn eerste doel was en is om te bewijzen dat ik een dergelijk omvangrijk boek commercieel kan uitbrengen en verkopen. Het is de eerste keer dat ik zoiets doe! En dát doel lijkt nu al te slagen! Daarnaast wil ik dat het verhaal van zelfstandige artiesten/muzikanten - in dit geval drummers - over de offers die zij moeten brengen en om rond te komen van hun passie, eens verteld wordt. Er is een toenemend aantal zzp’ers in Nederland die klagen over inkomensnood. Dat is zeker in deze tijd vaak ook terecht. Maar in de muziekwereld speelt het zelfstandige ondernemerschap al veel langer. En de meeste mensen vinden het heel normaal wat deze muzikanten allemaal doen, we hebben er wellicht ook een té romantisch beeld van. Ik bedoel, het gemiddelde jaarinkomen van een beroepsmuzikant bedraag € 17.000, - Slechts 5% verdient meer dan € 54.000, - per jaar. Maar maak je geen zorgen, het boek gaat niet over deze economische factoren, ik wil juist de passie laten zien waar deze muzikanten over beschikken. Zowel in beeld als in woord.
[eerste exemplaar van TROMMELAARS voor Cesar Zuiderwijk - mei 2020]
Ligt er alweer een volgend project op stapel?
Jazeker, ik moet nog een paar jaar aan vakantiefoto’s verwerken, haha! Maar daarna heb ik nog een project liggen waar ik een aantal jaren geleden mee gestart ben: “Licht in de kerk”. Het in beeld brengen van een aantal historische kerken in Westland en Midden-Delfland, met de bijbehorende geschiedenis. Dat is inderdaad iets heel anders, ja. En ik heb een idee om iets met mijn vakantiefoto’s van de afgelopen 40 jaren te gaan doen. Zo in de trant van: “vakantiefoto’s die iedereen kan maken, als je maar op de juiste plek staat…!” Maar het kan heel goed zijn dat ik mijn bestand aan concertfoto’s (met meer dan 10.000 foto’s!) weer tegenkom en daar iets mee ga doen. Mogelijkheden genoeg. Nu nog de tijd ervoor zien te vinden!
Het boek TROMMELAARS is te bestellen via: www.trommelaars.nl
